Umre’de ilk gün – Biraz Hacer teslimiyeti

Gönül Ayyıldız

Updated on:

(null)

Ne kadar da geç kaldım bu yazıyı yazmak için. Oysa ne kadar çok istiyorum döndüğüm günden beri yaşadığım muhteşem güzelliği anlatmayı. Sanki anlatınca bir daha gidiyormuşum gibi hissetmeyi, gidenlerde sohbet etmeyi, gitmeyenlelerin akıllarına benim anlattıklarımı yerleştirmeyi, gitmek isteyenlerin yüreklerine kocaman bir heves yerleştirmeyi ne çok seviyorum!

Ben bu yazıda size ilk umremi, ilk heyecanımı, ilk teslimiyetimi, ilk korkularımı anlatmak istiyorum. Şimdiden söylüyorum bu yazı çok uzun olacak. Çünkü bu yazı birilerine bir şeyi anlatmaktan çok benim o günlerimin delili olsun diye yazılacak. Çünkü ben bu günlerin yaşandı bitti şeklinde kaybolup gitmesine asla razı değilim. Çok güzeldi be arkadaşlar, çok güzeldi.

Bismillahirrahmanirrahim

O günler hayatımda hiç olmadığım kadar çok korkuyordum. Özellikle ölmekten, başıma bir iş gelmesinden, ne bileyim belki hasta olmaktan bile korkuyordum. Hani bir kere umreye gitme planı yapıldı ya sanki tüm felaketler olacak ve ben gidemeyecekmişim gibi bir hisse kapılmıştım. Sabah 7’de kalkacak uçak için gece erkenden yatırıldım ama uyumak ne mümkün? Yattım uyanamamaktan korktum. Uyandım evden çıkamamaktan korktum. Evden çıktım kaza yapmaktan korktum. Havalanına vardım uçağı kaçırmaktan korktum. Uçağa bindim düşmesinden korktum. Cidde’ye indim otobüs devrilecek diye korktum. Mekke’ye girdim otelde beni çalacaklar diye korktum. Kabe’ye yürüdük heyecandan ölmekten korktum. Ve O’nu gördüm. Korkmadım. Teslim oldum. Herkes gibi dakikalarca öylece kalakaldım. Nasıl bir iyiliğin mükafatıydı bu? Kimin duasını almıştım da bu kadar erken yaşta nasip olmuştu? Hangi iyi huyum hürmetine Rabbim evine çağırmıştı? Beni seviyordu galiba, affetmek için bir vesile sunmuştu önüme. Tüm bu duygularla geçip gitmişti umremin ilk günü. Böyle anlattım geçti sanmayın, yazarken bile kaç kere durmak zorunda kaldığımı Allah biliyor 🙂

Biz ilk önce Mekke’ye gitmiştik. Bu yüzden havalanında ihrama girdik ve uçak boyunca dikkat etmemiz gereken şeylerle birbir burun buruna geldik. İhram konusu birçok kişinin kafasını karıştırsa da kadınlar için çok rahat bir durum aslında. Yapmamanız gereken şey başörtünüzü yaparken saçınızı çekiştirmekten kaçınmak, kokulu sabun ve mendillerden uzak durmak, böceklere sineklere iyi davranmak. Şimdi ben size yolculuk boyunca bunları yapmamak için Kuran okudum desem bana inanır mısınız? Heyecandan uyuyamadım, elimi kolumu koca uçağa koca koltuğa sığdıramadım ama bir Kuran sayfasına sığınıp kaldım saatlerce. Sonra iniş çağrısı geldiğinde yüreğim sanki bağımsızlığını ilan edip koşarak önden gitti Harem’e. Göğsümü yarıp çıkacakmış gibi hareketlenmesinin başka ne anlamı olabilirdi?

O giderken ben de durmadım tabi ki, Cidde’den otobüsümüze binip yola çıktık. Telbiyeler çekilmeye başlandı. En bi sevdiğimden ihlas suresini tekrarlayıp durdu dilim. Derken otele geldik, eşyalarımızı bırakıp abdest tazeledik. Umre’nin sabır demek olduğunu en baştan beri biliyorduk. En büyük sabır ise grup üyelerinin toplanmasını beklemek. Lobide 2 saate yakın beklediğim günler oldu, hayır Allahtan lobide wifi vardı 😀 boşuna içten içe yadırgamayın beni, kınamayın da, çünkü biz tam 23 gün kaldık. İlk 4-5 gün aklıma telefon bile gelmedi ama sonra zorunlu otelde beklemem gereken saatler, grubu beklemem gereken dakikalarda o wifi sayesinde çok sabırlı bir insan oldum ben. Neyse işte, herkes toplandı ve Harem’in yolunu tuttuk. Hoca anlatıyordu, kafanızı eğeceksiniz ben kaldırın diyeceğim ve ilk duanızı edeceksiniz. Herkes ilk ne dua edeceğimi sormuştu. En büyük aklı babam vermişti. İlk duan kabul oluyorsa sen de dualar arasına virgül koyarak et cümleyi hemen bitirme demişti. Öyle yapacaktım. Tabi bunların hepsi plan olarak kaldı.

İlk gördüğüm anı anlatmamı bekleyenler var, keşke anlatabilsem. Babaannemin ağlama sesini duydum önce, sonra anneme baktım, eşarbını gözlerine kapamış sessizce ağlıyordu, halama döndüm masmavi gözleri kıpkırmızı olmuştu, oysa hoca hala kafanızı kaldırın dememişti. Gelmiş sayılmazdık yani. Ya yoksa gelmiş miydik? Bir kaldırıp bakayım ya deyip kafamı kaldırdım ki kenarlardan görüyorum. Gerçekten görüyorum. İşte geldim diyordum kendime, işte geldim Rabbim bak buradayım diye tekrar edip duruyorum. Sonra basamakları indim izleye izleye, sanki fotoğraf karesi gibiydi önce. Ağlayamadım dondum sadece bakıyordum. Sonra basamaklar bitti. Avluda durduk. Hoca duaya başladı. Dualarımızı hatırlattı. Ne dediğini dinliyordum. Ama onu duymuyordum. Ben sadece bakakaldım. Sonra da ağlamak var tabi ki. Ama duayı soracak olursanız, işte onu unuttum ya bildiğiniz unuttum.

Sonra işte ilk tavafımızı selam vererek başladık, tavaf duaları var olan kitabı okumak gibi bir şey yapmadım. Ne okudun tavafta diye soranlar için hemen özet geçeyim, Allahın isimlerinden çektiklerim oldu, ihlas ve Kevser suresi okuduklarım oldu, özellikle cüz okumaya çalıştıklarım oldu ve bazen de sadece tövbe ederek yaptıklarım oldu. Ama tavaf kitabındaki 1.şaft, 2.şaft, 3.şaft dualarını sadece oturup dua ederken okudum. Zaten Rüknu Yemani ile Hacerül Esved arasında Rabbena dualarını okuyorsunuz, geri kalan üç kenarda dua ediyorsunuz. Bunu da kime yapıyorsanız onun adına dua ederek yaparsanız süper hissettiriyor. Kuranınız seri ise her tavafa bir cüz okumanızı tavsiye ederim, mükemmel bir şey. Bu arada teknik bilgi güncellemesi, bahsettiğim yerde Rabbane dualarını okumak insanın üzerindeki kul haklarından arınmasına sebep olurmuş. Üzerinde ne kadar kul hakkı varsa bunları Rabbim kendi üzerine alırmış ve yarın ahrette senin yerine helallik istermiş insanlardan.

İlk tavaf bitmişti. Sıra da say vardı. Çocuk gibi mutluydum çünkü yıllardır hikayesini dinlediğim Hacer Validemiz’in koştuğu yerleri görecektim. Ama gittim ki bir de ne göreyim! Maalesef Hacer Validemiz’in ruhunu hissettiğim tek yer Safa Merve arasında erkek hacıların koşarak geçtiği iki ışık arası olan kısım. Ve say vazifesi umrenin gerçekten en zor kısmı olmalı. 7 defa da Safa Merve arasında gidip gelince umremizi tamamlamak için son kısım saçımızdan bir tutam kesmekti. Ama ihramlıydık. Yani ihramlı olduğumuz için kendimizinkini kesemezdik. Bu yüzden orada her ihramdan çıkan başkasınınkini kesiyordu. Bu yüzden ihramdan çıkan birilerini bulduk, sonra zincirleme herkes birinin çıkmasına sebep oldu ve böyle böyle ilk umremiz bitirmiş olduk. Sonra Merve tepesindeki şifalı olduğuna inanılan taşa oturup saatlerce anneme baktım. Sonra Hacer Validemiz’i düşündüm ve anneme baktım. Sonra teslimiyetini düşündüm ve anneme baktım. Sonra sabrını düşündüm ve anneme baktım. Sonra kuvvetini düşündüm ve anneme baktım. Sonra ihlasını düşündüm ve anneme baktım. Sonra anneme sarıldım ve sanki Hacer Validemiz’e sarıldım.

Sanki ona sımsıkı sarıldım ve üzülme dedim. Üzülme! Oğlun İsmail(as) çok iyi, onun karnı doydu. Eşin İbrahim(as) da çok iyi, o imtihanını verdi. Hele sen! Kendine bir bak. Bitmez tükenmez ucu bucağı olmayan şu zemzem senin hürmetine gönderildi. Kazandın Ya Hacer, sen cenneti kazandın. Ne olursun izin ver teslimiyetinden biraz nasipleneyim. Ne olursun izin ver şu Merve tepesi’ni şahit tutup ömrümü teslimiyet üzerine inşaa edeyim.

Yardım et bana Ya Hacer
Yarım et kardeşlerime
Bizi senin teslimiyetini anlamaktan mahrum etme.

“Umre’de ilk gün – Biraz Hacer teslimiyeti” üzerine 9 yorum

  1. bütün yazdıklarınızı okudum, tekrar okumak için notlar aldım. çok harika, muhteşem, inş benim içinde faydalı olur. Allah razı olsun.

    Yanıtla
  2. NE güzel yazmışsınız, tüm duyguları hissettim. Allah razı olsun ve bizlere de nasip etsin inşallah

    Yanıtla
  3. Selamun aleyküm, bu cuma gecesinde beni tam kalbimden vurdunuz, içim sızlayarak gözlerim dolarak okudum sanki gittim, kabeyi gördüm,geri geldim.
    Şuan herşeyden korkma evrelerindeyim bende. Rabbim nasib ederse Nisan ayında umreye gitmeye niyetlendim. Sadece bunu hakedecek ne yaptım diye düşünmekteyim benim gibi günahkar bi kuluna bile bunu revâ gören rabbim ne büyüktür ne yücedir diye düşünmekteyim.
    Bilinki bu gece bu yangınıma vesile olduğunuz için sizde dualarımda olacaksınız.
    Tavsiyelerinizi de dikkatle okudum ve uygulayacağım inşaAllah.
    Selametle Rabbime emanet olun..

    Yanıtla
    • Aleykümselam, sayenizde ben de tekrar okuyup tekrar hissettim. Duamı da tekrar ettim.
      Rabbim nasip ettiyse tüm o korkulardan sıyrılıp kendinizi koca avluda, huzur da buluyorsunuz. Ve o günler süren korku, nimetiniz oluyor. İnşallah dualarınızda beni de unutmayın. Allah’a emanet olun 🙂

      Yanıtla
  4. Ah Gönülüm yaktın içimi.
    Sitenin yenilenmiş halini bir göreyim dedim. İlk gözüme çarpan sohbetin bu oldu ve ağlaya ağlaya okudum anılarını.
    Rabbim dileyen isteyen herkese içinde bana da nasip eder inşallah.
    Allah senden razı olsun.

    Yanıtla

Yorum yapın